SAGE: keramische poëzie
Een van de eerste sociale-medialinks naar deze site was van het kunstenaarsduo SAGE. De link in omgekeerde richting volgend, kwam ik bij een portfolio waarin letters en woorden een terugkerend element zijn. Of je het poëzie moet noemen laten de twee in het midden; het zijn in hun eigen woorden ‘pogingen tot poëzie’. In de doorklik een kleine selectie. Klik voor het complete portfolio op de link hierboven. Een korte bespreking volgt na de beelden, die ook wel voor zichzelf spreken.
Pogingtotpoezie 13042 (detail). Foto: © SAGE.
Pogingtotpoezie 13042. Foto: © SAGE.
Monoloog. Foto: © SAGE.
Spijkerschrift (‘de dagen ze duren soms een beetje bang’). Foto: © SAGE.
Schepping. Foto: © SAGE.
Alfabed. Foto: © SAGE.
Eind. Foto: © SAGE.
Poging tot uitleg
Buiten street art en andere kosmopolitische stromingen zie je niet zoveel kunstenaars die met letters en woorden werken. Dat is een eigenaardige eigenschap van de westerse kunst, want letters en woorden zijn overal. Ik kan me voorstellen dat een landschapsschilder om commerciële redenen een moderne windmolen weglaat uit zijn doek, maar wat is er mis met letters? Doen ze te veel aan school denken?
Mogelijk heeft het duo SAGE (SA-skia van Herwijnen en GE-rrit van Schuppen) zich daar ook over verbaasd. De twee hebben in hun werk letters en woorden in elk geval juist een hoofdrol gegeven. Dat gebeurt vaak in de vorm van een structuur die is opgebouwd uit letters in keramiek. We bespraken hier eerder het éénwoordsgedicht ‘Word’ van Anatol Knotek, dat naar de beginzin ‘In den beginne was het Woord …’ uit het evangelie van Johannes verwijst. In het werk ‘Schepping’ heeft SAGE het moment voorafgaand aan het begin uitgebeeld: een schep vol met nog onbestemde letters.
Naast keramische kunst maakt SAGE ook visuele of concrete poëzie. Een rouwgrijs breiwerk dat het woord ‘eind’ vormt, vormt een tweeluik met een achteruitgespeeelde video waarin uitgestrooide as het woord ‘over’ spelt en zo ontstaat samen het dubbelzinnige over eind/overeind. In de installatie ‘Spijkerschrift’ vormen aan spijkers opgehangen keramische letters de tekst ‘de dagen ze duren soms een beetje bang’.
Deze voorbeelden, maar ook het in een weiland geplaatste ‘Alfabed’ laten zien dat SAGE niet bang is voor woordspelingen; als titels, als versiering of als aanleiding om een werk te maken. Mogelijk dat SAGE daarom een link plaatste naar mijn bespreking van Ik heb de tijd van Danny Degenaar, die in zijn gedichten dezelfde weg volgt.
