Poëziepop
Op internet kom je nogal wat verslagen van Apollinaire-toerisme tegen. Favoriete bestemmingen zijn het graf op Père Lachaise, Hotel Ô Mal Aimé in Stavelot en natuurlijk de Pont Mirabeau, volgens blogger Aart van Zoest ‘de saaiste brug ter wereld’. ‘Le pont Mirabeau’ is samen met ‘Zône’ het bekendste gedicht van Apollinaire. Georges Brassens ging naar Parijs om deze brug te zien en Paul Celan is er vanafgestapt. ‘Le pont Mirabeau’ is het bekendste gedicht van Guillaume Apollinaire en een toespeling op Heraclitus’ wijsheid alles stroomt en niets blijft (‘panta rhei …’). Bij Apollinaire is het: alles stroomt en ik blijf achter. Waarom heeft hij voor deze Parijse brug gekozen? Allereerst bevindt deze zich nabij Auteuil, waar zowel hij als zijn hier bezongen ex-geliefde Marie Laurencin woonden. En de brug mag misschien van een saai industrieel ontwerp zijn, de naam van de brug heeft een fraaie i-a-o-klinkerafwisseling. Hoe dan ook, dit is een van de meest op plaat gezette gedichten en één van de drie gedichten waarvan een opname door Apollinaire zelf van bewaard is gebleven. Maar ook The Pogues, Marc Lavoine (83ste in de Franse top 100 in 2001), Serge Reggiani en Leo Ferré hebben hem opgenomen.
https://www.youtube.com/watch?v=q29zrWRkDc0
Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu’il m’en souvienne
La joie venait toujours après la peineVienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeureLes mains dans les mains restons face à face
Tandis que sous
Le pont de nos bras passe
Des éternels regards l’onde si lasseVienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeureL’amour s’en va comme cette eau courante
L’amour s’en va
Comme la vie est lente
Et comme l’Espérance est violenteVienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeurePassent les jours et passent les semaines
Ni temps passé
Ni les amours reviennent
Sous le pont Mirabeau coule la SeineVienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure
