Neerlandistiek.nl plaatste onlangs dit stuk over de eerste Nederlandse editie van ‘La chanson du mal-aimé’ uit Alcools. Ik vind de vertaling erg geslaagd en vroeg me daarom af: hoe doe je dat? Vertaler Paul Claes beantwoordde vriendelijk verschillende vragen over zijn vertaalkunst en sonnettendichter Bas Jongenelen legde uit hoe je vormvast dicht.
Zojuist verschenen bij uitgeverij Coriarius: de langverwachte vertaling door Paul Claes van de debuutbundel van Apollinaire: Beestenboek of Stoet van Orpheus. Het is de eerste gedrukte vertaling in meer dan dertig jaar. Van deze tweetalige bibliofiele editie, met illustraties door Martine Bosch, zijn slechts 120 exemplaren gedrukt. Het is net als het origineel dus nu al een verzamelaarsobject.
Een Rijngedicht van Apollinaire dat niet in Alcools werd opgenomen. Apolllinaire schreef het gedicht in de herfst van 1901, toen hij met Annie Playden in dienst van burggravin de Milhau in Duitsland verbleef. Zij was de gouvernante van de dochter van de burggravin en hij haar leraar Frans. Voor de Anna in dit gedicht heeft Annie Playden model gestaan. Apollinaire is precies één jaar in dienst van burggravin de Milhau geweest, van 21 augustus 1901 tot 21 augustus 1902. ‘Dans le jardin de Anna’ is op muziek gezet door Francis Poulenc (FP94).
We vertalen Le Poète assassiné als feuilleton. Vandaag hoofdstuk 9. Wat voorafging: VII Bevalling, VI Gambrinus, V Pausdom, IV Adel, III Zwangerschap, II Verwekking, I Naam. De Hollander, genaamd...
Opnieuw een vertaling van een gedicht uit de reeks uit Vers et Prose (1913), vertaald en toegelicht door dichter Leo van der Sterren. ‘Rolandseck’ is een zogenaamd ‘Rijngedicht’, dat herinnert aan Apollinaires verblijf in Honnef in 1901, waar hij werkte als privéleraar voor de dochter van de adellijke weduwe Élinor Hölterhoff.
Leo van der Sterren vertaalde de zes gedichten die verschenen in Vers et Prose, nummer XXXV, oktober – december 1913. De gedichten werden opgenomen in de door Jean Royère samengestelde bundel Il y a, die zeven jaar na Apollinaires dood werd uitgegeven. We beginnen met ‘La Grenouillère’.
